Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Το εμπόριο της εξάρτησης.

Στην περιοχή του Αγίου Παύλου, ειδικά στους δρόμους που γειτνιάζουν άμεσα με την Πλατεία Βάθης (Μαιζώνος, Σωνιέρου, Μάγερ, Φαβιέρου, Βίκτωρος Ουγκώ, Ακομινάτου και στα παράλληλα ή κάθετα μικρότερα δρομάκια) παρατηρείται με πρωτόγνωρη ένταση εδώ και μια διετία τουλάχιστον η γιγάντωση του φαινομένου της εμπορίας και της χρήσης ναρκωτικών. Αυτό που βλέπει ο περαστικός με γυμνό μάτι είναι ομάδες δύο-τριών ατόμων να κάνουν χρήση ενεσίμων, ως επί το πλείστον, ουσιών κυριολεκτικά όλες τις ώρες τις μέρας. Ανάμεσα στους χρήστες, φαίνεται να είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των μεταναστών και των αστέγων, επιβεβαιώνοντας έτσι την σύνδεση μεταξύ κοινωνικής-οικονομικής κατάστασης και τοξικοεξάρτησης.

Το ακόμα εντυπωσιακότερο είναι πως όλα αυτά γίνονται γύρω και δίπλα σε μια από τις μεγαλύτερες σχολικές μονάδες της συνοικίας μας, στο 51ο Δημοτικό Σχολείο που βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Μαιζώνος και Ακομινάτου και μάλιστα σε ένα απερίφρακτο οικόπεδο που ανήκει στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων. Οι άνθρωποι της γενιάς μου θυμόμαστε ακόμη πως στα παιδικά και τα εφηβικά μας χρόνια χρησιμοποιούσαμε τον ίδιο ακριβώς χώρο σαν γήπεδο, αναπληρώνοντας με παιδική δημιουργικότητα την πάγια έλλειψη ελεύθερων χώρων της γειτονιάς μας και δίνοντας εδώ τις πρώτες μας μεγάλες ποδοσφαιρικές "μάχες". Ραγδαία αλλαγή χρήσης θα παρατηρούσε κανείς και δεν θα είχε άδικο.

Πριν από κάποιο χρονικό διάστημα είχε πραγματοποιηθεί μια μαζική διαμαρτυρία των πολιτών της περιοχής για το ζήτημα. Το αποτέλεσμα ήταν η επιβολή κάποιων μέτρων ενισχυμένης αστυνόμευσης που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ούτε επαρκή, ούτε ενδεδειγμένα. Άλλωστε ποτέ σχεδόν το θέμα των ναρκωτικών δεν λύθηκε με αστυνομικά μέτρα. Έτσι κι αλλιώς η παρουσία ενός περιπολικού με δύο αστυνομικούς που περνούσαν την ώρα τους πίνοντας καφέ, δεν θα μπορούσε να προβληματίσει τους εμπόρους. Ακόμα κι αυτά τα φαιδρά μέτρα όμως ατόνησαν και έπαψαν να υφίσταται σε διάστημα μικρότερο των δύο-τριών εβδομάδων.

Το κεντρικό κράτος και οι υπόλοιπες δομές (δήμοι κ.λπ) αντιμετωπίζουν τους εξαρτημένους ανθρώπους σαν σκουπίδια και το ζήτημα των ναρκωτικών με τη λογική της απόκρυψης των "σκουπιδιών" κάτω απ'το χαλί. Φυσικά κάτω από τα χαλί θα βρεθούν οι λαϊκές συνοικίες, οι γειτονιές στις οποίες ζουν άνθρωποι με χαμηλή οικονομική δυνατότητα και αποκλεισμένοι από κάθε πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας. Μια από αυτές είναι κι ο Άγιος Παύλος. Βέβαια έτσι το ζήτημα δεν θα λυθεί, αλλά ποιον πραγματικά συμφέρει να λυθεί; Πάντως όχι εκείνους που αντί για ελεύθερους πολίτες προτιμούν να έχουν εξαρτημένους υπηκόους.

Να εδώ μια συνολικότερη προσέγγιση του θέματος στο φως των νέων κοινωνικοοικονομικών δεδομένων της Ελλάδας (από την ιστοσελίδα του Εθνικού ΣΥμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, ΕΣΥΝ www.e-esyn.gr)


ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε σε μια παρατεταμένη κοινωνική και οικονομική κρίση. Παράλληλα, γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης να πληρώσουν την κρίση αυτοί που δεν τη δημιούργησαν. Βαθιά αντιλαϊκά μέτρα χαρακτηρίζουν αυτή τη προσπάθεια. Ανατροπή εργασιακών σχέσεων, συρρίκνωση των μισθών, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παροχής υπηρεσιών υγείας, νέοι φραγμοί στη μόρφωση, αύξηση της ανεργίας, εξοντωτικοί φόροι με ταυτόχρονες φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, κ.λ.π.
Με δεδομένο ότι υπάρχει υψηλή συνάφεια μεταξύ χρήσης ναρκωτικών ουσιών και κοινωνικής οικονομικής κρίσης αναμένουμε αύξηση του κοινωνικού φαινόμενου της τοξικομανίας.
Σε πλήρη αντίθεση όμως με τις ανάγκες τις εποχής βρίσκεται η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης όπως άλλωστε και των προηγούμενων:
Η ελληνική κυβέρνηση βαφτίζοντας το άσπρο μαύρο :
  • Διαλύει τη πρωτογενή πρόληψη.
  • Θέτει τους εργαζόμενους σε αυτή σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας και προχωράει σε συρρίκνωση των αντιστοίχων δομών.
  • Απαξιώνει τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα.
  • Μειώνει τις επιχορηγήσεις στο μισό, οδηγώντας δομές σε λουκέτο (στο ΚΕΘΕΑ, τον ΟΚΑΝΑ και τα Κέντρα Πρόληψης η μείωση είναι της τάξης του 50% και για το τρέχων έτος).
  • Δρομολογεί τη συγχώνευση «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων με προγράμματα υποκατάστασης.
  • Προωθεί απολύσεις εξειδικευμένου προσωπικού με ή χωρίς το καθεστώς εργασιακής εφεδρείας.
  • Προωθεί την υποκατάσταση σε βάρος της θεραπείας. Το κάνει αυτό τη στιγμή που το πρόβλημα δεν είναι η ηρωινομανία αλλά η πολυτοξικομανία. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι στη Δανία π.χ. το 45% των θανάτων από χρήση ναρκωτικών οφείλεται στη μεθαδόνη.
  • Διαλύει τις εξειδικευμένες μονάδες χορήγησης υποκατάστατων και στέλνει τις αντίστοιχες υπηρεσίες στα νοσοκομεία του πολύπαθου ΕΣΥ. Την ίδια στιγμή συρρικνώνει τις νοσοκομειακές μονάδες της χώρας από 180 σε 132.
  • Καταργεί, με βάση το προσχέδιο νόμου για τα ναρκωτικά, δια της απαλοιφής των άρθρων που πρόβλεπαν την λειτουργία των Κέντρων Πρόληψης στον Κώδικα περί Ναρκωτικών, τα Κέντρα Πρόληψης.
  • Ιδιωτικοποιεί τη παροχή υπηρεσιών απεξάρτησης (πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη, έρευνα, αξιολόγηση).
  • Προωθεί νόμους που απελευθερώνουν τη χρήση και την καλλιέργεια-παραγωγή όλων των ναρκωτικών ουσιών για προσωπική χρήση.
  • Ιατρικοποιεί τόσο την εξάρτηση όσο και τη θεραπεία θεωρώντας την εξάρτηση ως χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο. Στο ίδιο πλαίσιο ο τοξικομανής θεωρείται ως δια βίου άρρωστος.
  • Επιχειρεί να ασκήσει κοινωνικό έλεγχο ομαλοποιώντας κοινωνικές συμπεριφορές.
  • Υποθηκεύει το μέλλον χιλιάδων νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους.
Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Φορέων κατά των Ναρκωτικών, καλεί τους εργαζόμενους στους φορείς απεξάρτησης και στα κέντρα πρόληψης, τους συλλόγους γονέων των θεραπευτικών κοινοτήτων, τους φορείς του μαζικού λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, να συντονίσουν τη δράση τους ώστε να μην περάσουν οι προσπάθειες διάλυσης των υπηρεσιών απεξάρτησης και πρωτογενούς πρόληψης.
Σε αυτό το πλαίσιο, δίνεται και η σημερινή συνέντευξη τύπου που, μεταξύ άλλων, θα αποτελέσει και αφετηρία νέων κινητοποιήσεων με αιτήματα:
  • Να μη γίνει καμιά περικοπή κονδυλίων στους προϋπολογισμούς των φορέων πρόληψης - απεξάρτησης και να χρηματοδοτηθούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
  • Να μη γίνει καμιά απόλυση εργαζομένων και να αποσυρθεί το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας.
  • Να μη γίνει καμιά συρρίκνωση δομών που θα έχει αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση των παρεχομένων υπηρεσιών.
  • Να μην περάσει ο νόμος που νομιμοποιεί τη χρήση όλων των ναρκωτικών. Επιχειρεί ουσιαστικά να γίνουν κοινωνικά αποδεκτά η χρήση και η εξάρτηση, να νομιμοποιηθούν στο μυαλό και την ψυχή κυρίως των νέων ανθρώπων, αλλά και όλου του λαού οι αιτίες που δημιουργούν και αναπαράγουν το πρόβλημα, ευνουχίζοντας τις όποιες προσπάθειες πρόληψης του φαινομένου.
  • Νομοθετικό πλαίσιο που να προβλέπει κακουργηματικές ποινές για τους εμπόρους και βοήθεια στους χρήστες.
  • Να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια διακίνησης «υποκατάστατων» μέσα από τα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. Τα Προγράμματα υποκατάστασης πρέπει να είναι υψηλών προδιαγραφών, να απευθύνονται μόνο σε ειδικές ομάδες χρηστών και να οδηγούν στη θεραπεία και όχι απλά στη συντήρηση.
Απαιτούμε:
αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης, με ανάπτυξη δομών που θα καλύπτουν τις ανάγκες όλης της χώρας.
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Φορέων κατά των Ναρκωτικών
Εθνικό Συμβούλιο Κατά των Ναρκωτικών (Ε.ΣΥ.Ν.), Σωματείο Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, Σύλλογοι Γονέων Θεραπευτικών Κοινοτήτων, Πανελλήνια Ένωση Νοσοκομειακών Ψυχολόγων (Π.Ε.ΝΟ.ΨΥ.), Επιτροπή Εργαζομένων στο 18 ΑΝΩ.      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου